Feb 17, 2014

Pafnucio Santo (Rafael Corkidi, 1977)


Na nagovor mističnog izaslanika u crnini, koji (uz verni bicikl) svedoči izgnanstvu Adama i Eve iz raja, Isusovom raspeću, spaljivanju krstova u organizaciji Kju Kluks Klana i maršu jevrejske dece vezanih očiju na putu ka koncentracionom logoru, dečak Pafnucio (u uniformi igrača američkog fudbala) kreće u potragu za ženom koja će roditi novog Mesiju. Demonska trbušna plesačica, kraljica Carlota, Frida Kahlo i sestra Juana Inés de la Cruz neke su od potencijalnih kandidatkinja.

Pored ovakvog sinopsisa verovatno je suvišno napomenuti da Pafnucio Santo nije ekranizovana hagiografija hrišćanskog svetitelja iz IV veka. Eklektična, ikonoklastična i nadrealistički orijentisana, ova kvazi-istorijska drama izgrađena je od religijskih i političkih metafora, sa iskrivljenim humorom kao vezivnim tkivom. Pod snažnim uticajem Alejandra Jodorowskog, sa kojim je kao direktor fotografije sarađivao na danas kultnim ostvarenjima Fando y Lis, El Topo i La Montaña Sagrada, Corkidi se, baš kao i u prvencu Ángeles y querubines, svesno oglušuje o filmske kanone, što daje zanimljive (iako ne uvek vrhunske) rezultate. Duhovito se poigravajući sa arhetipovima, stvara plodno tle za prolazak povorke bizarnosti, na čijem su začelju, između ostalih, i Shakespearovi tragični ljubavnici koji replike izgovaraju na nemačkom!

Po ugledu na svog učitelja, glavnu ulogu poverava sinu, postavljajući Svetog Pafnutija pod sečiva iskušeničkog anahronomatika i prizivajući duhove meksičke prošlosti, od Hernána Cortésa (u oboru sa svinjama) do Emiliana Zapate (sa delimično izmenjenim polom), da nam se predstave operskim arijama čuvenih evropskih kompozitora - Puccinija, Vivaldija, Saint-Saënsa, Wagnera i drugih. Iako zadržava originalne tekstove libreta, putem titlova na ekranu likovima stavlja druge, povremeno lascivne reči u širom otvorena usta: "In my passion flower his tongue will probe deeply. His mighty sword will penetrate my flesh..." / "Don't come for blowjobs. I've already declared war..." Kao specijalnog gosta, na partiju (sinhronizovanog) naprezanja glasnih žica dovodi i Patty Hearst (u tumačenju Susane Kamini), ali pod prezimenom Kane, kojim verovatno aludira na filmski alter ego njenog dede.

Pojednostavljujući (u izvesnoj meri) odgonetanje Corkidijevih pravih namera, šest precizno definisanih i oštrim okom zabeleženih poglavlja (Infamija, Blagovest, Putovanje, Posete, Večernje molitve i Revolucija) donosi dugi niz alegoričnih, vizuelno upečatljivih slika, brižljivo uokvirenih gustom pletenicom od klasične i tradicionalne muzike. Bilo da je u kadru obnažena lepotica naslonjena na drvo, usamljene figure u naizgled beskrajnoj pustinji, armija seljaka sa crno-crvenim zastavama ili ekipa američkih fudbalera na treningu unutar zidina porušene katedrale, istančan senzibilitet i zadivljujuća kreativnost autora dolaze u prvi plan, daleko ispred niske produkcione vrednosti...

No comments:

Post a Comment